Gdy przypominam o tym, że NSZZ (albo ja) miał rację, nie chodzi o to, żeby się pysznić, puszyć i nadymać debestem, chodzi o to, żeby w ludzkich głowach skleić synapsy, dzięki czemu pomyślą: „Skoro w 8 na 10 przypadków mają rację i potrafią patrzeć dużo dalej niż koniec swojego nosa, nie kalkulują wszystkiego w oparciu o partykularne interesy, to warto im zaufać, warto powierzyć swoje pracownicze losy”.

Mamy kolejny dowód na powyższą tezę. Od lat walczymy o to, żeby rozbudowywać własną sieć dystrybutorów. To dzięki NSZZ Agrochem nie został zabity. Wskazujemy, że jest on sztucznie i na szkodę naszej firmy dołowany. NSZZ wskazywało, że blokada rozwoju naszej firmy (Agrochemu), a z drugiej strony pompowanie na siłę importerów nawozów jest kompletnym szaleństwem. Przedsiębiorstwa importujące nawozy są naszymi dystrybutorami (sic!), zawsze podajemy im pomocną dłoń w trudnych chwilach. Ponoć pewnego roku nawet zaczęliśmy sezon z takimi cenami, które pozwoliły im zejść z zapasów magazynowych importowanych nawozów. Czy tak było? Nie mam pojęcia. Czy powinny to wyjaśnić urzędy z trzyliterowymi skrótami? Oczywiście.

Dziś ukazał się wywiad z byłym ministrem rolnictwa, panem Ardanowskim, który wreszcie obudził się (jak był ministrem, to nie widział problemu) i powiedział:

Cyt.:

…Po trzecie wreszcie rynek nawozów jest rynkiem skonstruowanym wadliwie. Z jednej strony bowiem mamy wielkich producentów, ale z drugiej strony rolnicy nie bardzo mają możliwości zakupu nawozów bezpośrednio od tychże producentów, lecz są skazani na pośrednictwo sieci różnych dystrybutorów. Wspomniani dystrybutorzy nawozów realizują swoją politykę biznesową, która ma być dla nich przede wszystkim dochodowa. Kupują oni nawozy u producentów tanio, następnie czekają na zwyżkę cen i ostatecznie rolnicy są zawsze tymi, którzy na tym przegrywają musząc płacić za nawozy więcej. (…)

 Uważam, że należałoby stworzyć alternatywną dla istniejących już sieci dystrybucyjnych sieć sprzedaży w oparciu przede wszystkim o podmioty państwowe, takie jak: kilkadziesiąt gospodarstw Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, duże gospodarstwa oraz inne podmioty wchodzące w skład Krajowej Grupy Spożywczej, kilkadziesiąt gospodarstw instytutów naukowo-badawczych będących w gestii ministra rolnictwa, a być może również o gospodarstwa należące do uczelni rolniczych, czy nawet niektóre podmioty prywatne. W ten sposób skonstruowalibyśmy nową, bardzo dużą sieć sprzedaży, gdzie praktycznie od ręki można by uruchomić ok. 200 rozrzuconych po całym kraju punktów sprzedaży. Wówczas ministerstwo rolnictwa miałoby również realny wpływ na kształtowanie się cen detalicznych nawozów, które muszą płacić rolnicy. Aby to się jednak udało, konieczne byłoby przełamanie oporu wspomnianych prywatnych dystrybutorów, którzy trzymają za gardło zarówno rolników, jak i wytwórców nawozów. Jeśli jednak nie stworzymy nowej sieci dystrybucyjnej w oparciu o podmioty państwowe, to ta sytuacja nadal będzie trwała. (…)

Źródło. KLIKNIJ

À propos wiarygodności – pamiętacie Państwo, tych, co tak krzyczeli: „Nie przyjmiemy jałmużny, niech sobie te ochłapy wsadzą w …, ta podwyżka nas obraża!”? Pamiętacie ich? Wszyscy (!!!) , co do sztuki, podpisali porozumienia podwyżkowe. Co innego prawda głoszona na wiecach, a co innego prawda portfela. Żenada najwyższej próby, detektyw Rutkowski w „Tańcu z Gwiazdami” mógłby im buty polerować.

Sławomir Kamiński – wiceprzewodniczący NSZZ Solidarność GA ZAP SA