Magister Wręga, Kruk oraz Goldsztejn ponieśli spektakularną klęskę w negocjacjach, nie dostali NIC ponad to, co dawał zarząd. Nie pomogły taczki, nie pomogły pisma do premiera ani nawet groźba koczowania pod jego siedzibą. Żeby przykryć blamaż, uroili sobie spór zbiorowy, ale że są nieudacznikami – nawet tu dali ciała. Polegli nie tylko na określeniu tego, co może być tematem sporu zbiorowego, a co nie, ale nawet nie potrafili się właściwie podpisać pod pismem. Dla niepoznaki nie zamieścili pisma zarządu na swojej stronie, tylko stwierdzili, że nie warto go czytać.

Okazuje się, że w Tarnowie dostali więcej niż zaproponował zarząd w Puławach. ZZPRC, OPZZ, ZZIiT, KADRA i plankton mają urojony spór zbiorowy, a zarząd go nie uznaje, więc jest pat. Negocjacje w normalnym trybie nie mogą być prowadzone.

NSZZ ma zatem wybór: czy stać z boku i czekać, aż za rok skończą się kłótnie pomiędzy ZZPRC i jego koalicjantami a zarządem (bo nie będziemy się kompromitować uczestnictwem w tym kabarecie) albo nauczeni doświadczeniem z 2021 podjąć negocjacje i walczyć o konkretne pieniądze.

Naszm zdaniem co w portfelu, to w portfelu. Jak się komuś nie podoba, ile dostaje, bo to ochłapy, to nie musi podpisywać porozumienia zmieniającego warunki płacy i przyjmować podwyżki – to będzie taki test dla działaczy ZZPRC, ilu z nich nie przyjmie jałmużny – sprawdzimy to.

Podwyżki są na poziomie radykalnie odbiegającym od oczekiwań i realiów, ale niebranie podwyżek jeszcze bardziej pogarsza sytuację. Pan Wręga (10 D), oraz kierownik zmiany Kruk lżej znoszą inflację. Warto też zwrócić uwagę na szalejące ceny gazu.