Obajtek kupuje LOTOS, Obajtek kupuje PGNiG, PGE walczy z cenami prądu, kopalnie walczą o zwiększone wydobycie, a co robią statyści z Tarnowa?

Miało być tak pięknie, a jest jak zwykle – po tarnowsku.  Miała być synergia, a jest tragedia. Miała być konsolidacja, a jest kompromitacja.  Co robią mędrcy z Tarnowa, może czekają na zakończenie wojny, albo na  odkrycie polskich złóż gazu? Trudno zgadnąć. Jedno jest pewne, na horyzoncie nie widać wznowienia pełnej produkcji.

Chwilowo przejadamy zyski, a orkiestra gra coraz głośniej zupełnie jak na Titanicu.  Trudno się dziwić premie przytulone, to i po co się pocić – jak przyciśnie bieda to najwyżej wezmą  dywidendę z Puław i będzie na kolejne nagrody. Mieliśmy mieć korzyści ze wspólnego kupowania gazu, a tymczasem – wspólnie idziemy na dno.

Dojenie Puław musi się skończyć, tak jak oddawanie puławskiego  rynku innym spółkom, żerowanie na nas przez handlarzy ruskimi (i nie tylko)  nawozami. Gdyby nie: dojenie, żerowanie, remonty instalacji w zimie, brak reakcji na obniżanie opłacalności niektórych produktów,  to granica opłacalności produkcji byłaby u nas  w zupełnie innym miejscu np. przy 200 euro i dalej byśmy pracowali.

Takie problemy prezentowaliśmy politykom na spotkaniu z Panem Premierem Jarosławem Kaczyńskim na które dostaliśmy specjalne zaproszenie. Nie my jedziemy do Warszawy, ale Warszawa do nas.

Targowica i Wonga stali pod płotem, bo nikt ich nie zaprosił – no bo po co zapraszać kogoś kto kojarzy się z żółtym stoliczkiem i bieganiem z taczką? To żenujący widok. Choć z drugiej strony stali tam gdzie ich miejsce:  razem z działaczami Platformy, PSL, starymi dziadami z SB – czyli tymi którzy sprzedali nas do Tarnowa.