Dziś świętujemy 76- rocznicę agresji wojsk radzieckich na Polskę. Warto sobie przypomnieć kilka faktów historycznych, a wolnej chwili zadumać się i oddać hołd wszystkim, którzy walczyli o naszą wolność.

W połowie września 1939 roku wojska polskie ciągle broniły się przed nacierającymi Niemcami, jednak ich sytuacja z każdą godziną stawała się trudniejsza. Tym bardziej, że choć 3 września Anglia i Francja wypowiedziały Niemcom wojnę, to kilka dni później postanowili, iż nie podejmą działań militarnych przeciwko III Rzeszy.

Zachód pozostawił Polskę samą sobie. Nieszczęście dopełniło się 17 września, gdy Sowieci, realizując porozumienie z Niemcami z końca sierpnia, przekroczyli na całej długości wschodnią granicę z Polską.

Sowieci najazdem na Polskę złamali obowiązujący układ o nieagresji i inne porozumienia. Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki potępił w orędziu sowieckie działania, nie zdecydował się jednak na ogłoszenie stanu wojny między Polską i Związkiem Sowieckim. Zaś Naczelny Wódz marszałek Edward Śmigły-Rydz rozkazał polskim oddziałom unikać walki z Armią Czerwoną i przebijać się do granicy węgierskiej i rumuńskiej. Prezydent RP, rząd a także naczelne dowództwo podjęli decyzję o ewakuacji do Rumunii.

Walkę z Sowietami podjęły jednak niektóre jednostki Korpusu Ochrony Pogranicza. Przez trzy dni bohatersko broniło się Grodno. Do końca września Sowieci zdobyli wschodnie województwa Polski. Na zdobytych terenach natychmiast wprowadzali swoje porządki, dokonywali zbrodni, aresztowań, deportacji.

Sowiecka napaść przesądziła ostatecznie o wyniku wojny z Niemcami.

28 września 1939 roku w Moskwie Niemcy i Sowieci zawarły traktat o przyjaźni i granicy. Terytorium Polski zostało podzielone między Hitlera i Stalina, a siły obu krajów zobowiązały się do współpracy w zwalczaniu wszelkich polskich działań niepodległościowych.

Przez kolejne kilkadziesiąt lat wojska sowieckie stacjonowały w Polsce. Symboliczna była data ich wyprowadzenia – ostatni żołnierze opuścili Polskę 17 września 1993 roku.